EMDR – de verhalenmethode of storytelling

Geschreven door: Nicolette Brinkhorst, Integratief kindertherapeut

Als kindertherapeut zie ik allerlei verschillende kinderen en jongeren met verschillende zorgen, problematieken en hulpvragen. Tijdens deze vele ontmoetingen heb ik ervaren dat een deel van de problematiek bij kinderen teruggaat naar een vroege levensfase. Een fase waarin het kind nog geen taal tot zijn beschikking had. Als een kind in die leeftijdsfase een nare gebeurtenis heeft meegemaakt noemen we dit een preverbaal trauma. Voorbeelden zijn bijvoorbeeld; (langdurige) ziekenhuisopnames, medische ingrepen, vroeggeboorte, een ongeval, scheiding.

Verhalenmethode of Storytelling

Om deze kinderen hulp te bieden is er een methode ontwikkeld die voortvloeit uit de EMDR methode, deze methode heet ‘verhalenmethode of storytelling’. Bij deze verhalenmethode worden ouders actief betrokken. Ouders schrijven vanuit de beleving van hun kind het traumatische verhaal en wordt de herinnering bij het kind geactiveerd.

Zo ook bij Sam, hij is met 26 weken, veel te vroeg geboren. Hij verblijft lange tijd in het ziekenhuis. Gelukkig zijn zijn ouders zoveel mogelijk in zijn nabijheid. Het zijn spannende weken voor Sam en zijn ouders.

Nu is Sam inmiddels 6 jaar en een gezonde jongen. Ouders maken zich toch wat zorgen over hem. Ze zien de laatste tijd dat hij veel boosheid in zich heeft, als dingen anders verlopen dan hij verwacht. En ze zien dat Sam paniekerig kan reageren als hij na een lange dag op school overprikkelt raakt.

Tijdens het intakegesprek met ouders vertellen zij dat Sam eigenlijk niets wil weten over zijn begintijd in het ziekenhuis. Hij loopt er voor weg. Die periode is een zeer ingrijpende tijd geweest voor iedereen. Ik stel voor aan ouders om EMDR – verhalenmethode / storytelling in te zetten. En ouders gaan starten met het schrijven van het verhaal over Sam. Wat heeft hij als klein mannetje meegemaakt, gehoord en gevoeld? Ook zijn lievelingsknuffel maakt onderdeel uit van het verhaal.

Samen met ouders

Ondertussen heb ik als kindertherapeut een paar individuele sessies met Sam gepland om elkaar alvast wat beter te leren kennen. Zo is hij al wat gewend aan de ruimte en ontstaat er vertrouwen en veiligheid. Als het verhaal af is en compleet, komen ouders samen met Sam naar de praktijk. Ze nemen met z’n drietjes plaats op de grote bank. Sam zit in het midden. Vader begint als eerste met het voorlezen van het verhaal. Ondertussen leidt de kindertherapeut Sam af, door afwisselend te tikken op zijn linker en rechter knie, handen of schouders. Na afloop van het voorlezen, laat ik Sam nog even spelen met de ridders. Twee weken later komen Sam en zijn ouders weer langs. Dit keer gaat moeder het verhaal aan Sam voorlezen. Weer tik ik afwisselend op zijn knieën en schouders.
Na afloop vraag ik Sam of hij wel eens foto’s heeft gezien van de tijd in het ziekenhuis. De keer erop komt Sam trots binnen met een album vol foto’s, kleine babykleertjes en nog veel meer spulletjes. Hij kan niet stoppen met vertellen en uitleggen. Hij kan er alles over vertellen! Er valt een last van zijn schouders. En ouders zien weer een ontspannen Sam thuis!